Dün Yaşar Kemal'i uğurladık.
Onu Dante'nin, Nâzım'ın, Homeros'un Shakespeare'in yattığı yere, dünyanın o büyük belleğine bir tohum diye ekledik. Anadolu'ya... Bu yüzden bir veda gibi gelmiyor bu olup bitenler bize... Sanki her şey Anadolu'yu Vermeyeceğiz diyerek yeniden başlıyor.
Merhaba Yaşar usta,
yeniden merhaba...
Dünyanın ucunda bir gül açılmış
Efil efil esen yele merhaba
Karanlığın sonu bir ulu şafak
Sarp kayadan geçen yola merhaba
Gün be gün yüreğim ulu yalımda
Engel tuzak kurmuş bekler yolumda
Zulümlerde işkencede ölümde
Bükülmeyen güce kola merhaba
Acıda kahırda çekmiş geliyor
Güneşten boşanmış kopmuş geliyor
Bir ışık selidir sökmüş geliyor
Nazım usta coşkun sele merhaba
Alınacak Anadolu'nun öcü
Yerde kalmıyacak çekilen acı
Açıldı geliyor şafağın ucu
şu doğdu doğacak güne merhaba
Selam olsun dört bir yana merhaba
Akan kana düşen cana merhaba
Hesap sorulacak güne merhaba
Türküler söyleyen dile merhaba