Çoğu anne baba, çocuğun herhangi bir işi yapmayı öğrenebilmesi için kendilerinin o işi çocuğun yerine yapmaması gerektiğini bilir. Pennsylvania Üniversitesi’nde yapılan yeni bir çalışmaya göre, bu durum çocuğun sadece o an için elinde olan işi değil, tüm yaşamı boyunca herhangi bir işi ne ölçüde azimle sürdüreceğini de belirliyor.
COVID-19 salgınından önce gerçekleştirilen deneyde, çocuklara birer yapboz verilmiş, yapbozu bitirmeleri için kısa süre tanınmış ve sonrasında her bir yapbozu çocuk değil, araya giren bir araştırmacı yapmış. Bir grup çocuğaysa sadece yapbozu nasıl yapacakları öğretilmiş, yapbozu kendilerinin yapmasına izin verilmiş. Yapbozu yapma şansı tanınmayan çocuklara ikinci ve biraz daha zor bir görev verildiğinde çocuklar diğer gruptakilere göre görev üzerinde yarı yarıya daha kısa süre çaba göstermiş.
Araştırmacılardan Prof. Allyson Mackey, salgın süresince çocuklarının dersleriyle hiç olmadığı kadar çok ilgilenmek zorunda kalan ebeveynleri uyararak şöyle diyor: “Çocuklar bir görevi kendilerinin yerine bir başkasının yapabileceğini, bu nedenle de çaba sarf etmeye gerek olmadığını düşünürlerse azimli olmaktan vazgeçeceklerdir. Üstelik bu durum çocuğun beynindeki ödül ve güdülenme devresini de uzun dönemde olumsuz etkileyecektir.”
