Rize’nin Çamlıhemşin ilçesine bağlı Çatköyü’ne çıkan ATAK Doğa ve Arama Kurtarma Derneği gönüllüsü Cemre Demiröz ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü sporcuları Fatih Yılmaz ve Mustafa Kemal Karabulut, 23 Şubat’ta Verçenik zirvesine tırmandı. Üç dağcı, 2009 yılından bu yana Verçenik zirvesine kış tırmanışı yapan beşinci ekip oldu. Magma okuru dağcı Cemre Demiröz, kış tırmanışı yapmak isteyen diğer dağcılara yardımcı olabilmesi için tırmanış boyunca tuttuğu notları sizlerle paylaştı.
Ekip: Fatih Yılmaz, Mustafa Kemal Karabulut, Cemre Demiröz
Tarih: 20 – 23 Şubat 2024
Zirve Tarihi: 22 Şubat 2024
Rota: Klasik Rota
Rakım: 3711m
Türü: Kar / Buz / Kaya
Kamp Yeri: Orta Yayla ve Kapılı Göller
Zirveye Ulaşılan Süre: 15 Saat
Toplam yürüyüş-tırmanış: 52 km
Ekipman: İkiz İp, Buz Vidası, Kar Kazığı, Takoz Set, Frend Set, Karabina, Express Set, Perlon, Kazma ve Krampon
Wikiloc Kaydı: Wikiloc | Verçenik Kış Tırmanışı rotası - Çatköy, Rize (Türkiye)- GPS track (Fatih Yılmaz’a bu kayıt için teşekkür ediyorum.)
Verçenik Dağı Toposu
İki yıldır hayalini kurduğum Verçenik Dağı kış tırmanışını bu yıl şubat ayında gerçekleştirdim. Bu tırmanışı birçok kez denemek istememe rağmen ya partner bulamadım ya da koşullar uygun olmadı. Verçenik’e kış aylarında çok az çıkılmıştı ve az sayıda deneme olduğundan dolayı bölgeyle ilgili bilgi eksikliği de çoktu. Bu nedenle tırmanış bizim içinde bir nevi “keşif tırmanışı” gibi oldu. Verçenik tırmanışını benim için üçekici kılan şeylerden biri de kışın çok az çıkılmış olması ve uzun süredir kimse tarafından denenmemiş olmasıydı. Verçenik Dağı bugüne değin dört kez çıkılmıştı. 2009 yılında Burak Kural, Ercan Ataman ve Kadir Ali Atacan zirve yapan en son ekipti. Biz de Şubat 2024’te zieve tırmanışı yapan beşinci ekip olduk.
TIRMANIŞI PLANLAMAK
Karadeniz Teknik Üniversitesi Dağcılık Kulübü’nden Fatih Yılmaz ve Mustafa Kemal Karabulut ile uzunca bir süredir üzerinde çalıştığımız Verçenik kış tırmanışını hava şartlarının elverişli olduğu 20 Şubat’ta gerçekleştirmeye karar verdik. Bu yazıda gün gün neler yaptığımızı, nerede konakladığımızı ve nasıl ilerlediğimizi anlatmaya çalışacağım. Umarım kış tırmanışını denemek isteyen dağcılara yardımcı olur.
20 ŞUBAT 2024 SALI
20 Şubat Salı, sabaha karşı saat 04.00’te Rize yolunu tuttuk. Çamlıhemşin’e varıca jandarmaya gideceğimiz bölge hakkında bilgi verdik ve Çat’a doğru devam ettik. 07.30 gibi Çat’a geldik ve 08.00’de yürümek için yola koyulduk. İlk hedefimiz Orta Yayla’ya varmaktı.
1. gün yürünen parkurun toposu / 12 Km / Beyaz ok ile işaretlenen noktalar rota üzerinde düşmüş çığların tahmini yerlerini gösteriyor.
Yürüyüşün başlangıcında inanılmaz bir vadinin içinden ilerliyorsunuz; sol tarafınızda dere ve orman, sağ tarafınızda ise uzanan koca koca duvarlar var. Bir süre böyle devam ediyorsunuz. Çat Vadisi’nin içinden ilerken kar yoğunluğu çok fazla değildi, yerde tahminen 5 cm kar vardı ve hızlı bir şekilde ilerleyebiliyorduk. Hava sabah soğuk olduğu için kar sertti. Birkaç kilometre sonra düşen ilk çığ ile karşılaştık. Bu parkur boyunca yaklaşık 20 çığ saydık. Fatih Yılmaz, Wikoloc’dan rota çizerken bölgede düşmüş çığların koordinatlarını GPS’de işaretledi.
Parkurda devam ederken Çiçekli köyü sapağında ilk molamızı verdik. Burada yol ikiye ayrılıyor; batıdan giderseniz Çiçekli köyüne, doğudan devam ederseniz Orta Yayla’ya doğru ilerliyorsunuz. Burada en büyük çığlardan birsini gördük ve üstünden geçerek yolumuza devam ettik. Saat 12.30 gibi Orta Yayla’ya varabildik ve burada kalabileceğimiz bir ev, kulübe gibi kapalı bir yer bulamayınca Orta Yayla’dan 1 kilometre uzaklıkta Verçenik Yaylası’na doğru uzanan vadi içinde kampımızı kurduk.
21 ŞUBAT 2024 ÇARŞAMBA
Saat 06.00’da toparlanmaya başladık. Çadırı toplayıp, kahvaltıdan sonra Verçenik Yaylası’na doğru 8 kilometrelik yolculuğumuz başladı. Yaylaya ilerlerken sizi vadinin tam ortasına yerleştirilmiş bir dağ karşılıyor. Heybeti ve görkemiyle sizi kendine adeta aşık ediyor. Bu vadi biraz riskli; her iki taraf da çığ parkurları ile dolu, hepsi yaklaşık 3.000 metre üzerinde zirvelerle çevrili. Biz de yürürken birkaç tane çığın üstünden geçtik. Hava durumu çok iyiydi ve neredeyse hiç rüzgâr yoktu. Öğlen saatlerine doğru Verçenik Yaylası’na varmıştık. Hemen içine girebileceğimiz bir ev aradık, şanslıydık ki bu sefer bulduk. Fatih Yılmaz yemek işine koyuldu, Mustafa Kemal de dereden su almaya gitti.
2. gün yürünen parkur toposu / 8 Km + 4 km / Beyaz okla işaretli olan yerler rota üzerinde düşmüş çığların tahmini yerlerini gösteriyor.
Hedefimiz Verçenik Yaylası’nda kalıp ertesi gün Kapılı Göller Bölgesi’ne gitmekti ancak havanın ve karın durumu çok iyi olduğu için Kapılı Göllere çıkıp kampımızı orada atmaya karar verdik. Verçenik Yaylası’ndan Kapılı Göller yaklaşık 4 kilometrelik bir yürüyüş gerektiriyordu. Burada kar hafif de olsa batıyordu ama tempomuz çok iyiydi ve akşam üzerine doğru Kapılı Göller bölgesine gelip çadırımızı kurduk ve yarın gece çıkacağımız zirve için dinlenme moduna geçtik.
Verçenik Yaylası
Verçenik Yaylası’ndan Kapılı Göller’e doğru...
Kapılı Göller, solda Verçenik Dağı görülüyor.
22 ŞUBAT 2024 PERŞEMBE - ZİRVE ÇIKIŞI
Kapılı Göller’e vardığımızda hızlıca çadırımızı kurduk. Gece kar yağışı devam etti ve hava kapalıydı. Saat 04.00’te biraz sıcak su içtikten sonra kulvarın girişine doğru yürümeye başladık. Kar yağışı hafif hafif devam ediyordu ve kar da batıyordu. Birkaç saat sonra kulvarın girişine geldik ve hızlıca irtifa alarak kulvar içinde ilerlemeye başladık. Kulvarın düz bir kısmında kazma, krampon ve emniyet kemerimizi giyerek devam ettik ve öğlene doğru V çentiğin olduğu noktaya geldik. Burası Verçenik’in ünlü bacasının olduğu etaptı. Fatih Yılmaz ilk ip boyunu gidecekti. Yavaş yavaş bacada yükselmeye başladı, ben de emniyetini aldım.
V çentiğine doğru (solda), V çentiği (sağda)
Üçüncü ip boyu istasyonu.
Ekip zirvede...
3. Gün Zirve Yolu Toposu
Kışın bacanın içini merak edenler için burada bir parantez açıp durumu tasvir etmeye çalışayım: Kar hafif bir şekilde bacanın içini doldurmuştu. Bazı aralarda küçük de olsa buz tutmuş yerler vardı ama genel olarak toz kar ve kayadan tırmanarak ilerledik. Baca içinde sikkeler ile var olduğunu bildiğiniz perlonların çoğu karla örtülü olduğu için bulamıyorsunuz. Biz sadece bir iki sikke görebildik.
Fatih Yılmaz bacada ilerlerken yaklaşık 35-40. metrelerde bir noktada takıldı. Burası 2-3 metrelik dik bir pasajdı ve pasajın üstünde elinizle, kazmanızla tutulabileceğiniz bir yer yoktu. Fatih Yılmaz burada yaklaşık bir buçuk, iki saat kadar uğraştı. Baya yorulduğu için telsizle bu noktayı geçemeyeceğini söyleyip benim geçip geçemeyeceğimi sordu. Ben de bizi oraya alırsa geçebileceğimi söyledim ancak orada çok fazla istasyon kuracağı bir alan yoktu, bu nedenle olabildiğince motive ederek, cesaretlendirerek yapabileceğini söyledik. Kemal ayrı ben ayrı, Fatih Yılmaz’a destek olarak o noktayı birkaç hamlede geçebilmesini sağladık. 10 metre daha yükseldikten sonra istasyonu kurup bizi yanına aldı. Fatih Yılmaz, bu ip boyunda baya uğraşmış ve yorulmuştu, hatta sol el serçe parmağını da baya dondurmuştu öyle ki parmakları morarmaya başlamıştı.
İkinci ip boyunu ben gidecektim. Fatih Yılmaz’dan malzemeleri alıp ikinci ip boyunu tırmanmaya başladım. Girişteki küçük bir kaya pasajını hemen geçebiliyorsunuz. Ardından bol kar da yükselmeye çalışıyorsunuz. Burada dikkat etmeniz gereken şey sol taraf uçurum çok yaklaşmamanız gerekiyor; sağ tarafa da çok yaklaşırsanız kayalıklar var ve ilerlemeniz zorlaşıyor. Burada ara emniyet atacağınız fazla seçenek yok, sağ taraftaki kayalıklardan belki emniyet alabilirsiniz ama ben tercih etmedim. Yaklaşık 50-55 metre yükseldikten sonra burada iki sikkeden istasyonu kurdum. Tırmandığım alanda sikke ve baba olması gerekiyordu ancak karla kapalı olduğu için onları bulamadım.
Fatih Abi’yi ve Kemal de yanıma ulaştığında zirveye yaklaştığımızı fark etik. Üçüncü ip boyunu Fatih Abi gitti. 3-4 metrelik dik bir kaya pasajını geçtikten sonra bol karda 10-15 metre yükseldi ve orada bir kaya babasından istasyon kurarak bizi yanına aldı. Zirveye son 20 metre kala Fatih abi bizim emniyetimizi alarak tırmandık ve zirveye ulaştık. Böylece saat 16.00 gibi zirveye vardık.
Zirvede, 10-15 dakika kaldıktan sonra hızlıca dönüşe geçtik, çünkü hava kararmadan bacadan aşağı inmek istiyorduk. Rüzgâr ve kar şiddetini artırmıştı ve hava tam kararmak üzereyken bacanın altındaki kulvara inişimizi gerçekleştirdik ve hızlı bir şekilde de kulvardan inerek akşam saat 20.20 gibi çadıra girdik. Toplamda zirveye çıkıp inmek 15 saat sürmüştü.
23 OCAK 2024 CUMA - İNİŞ
Genel Faaliyet Toposu
07.00’de uyanarak Kapılı Göller’deki kamp alanımızdan çadırımızı toplayıp 08.30 gibi harekete geçtik. Hedef Çat köyündeki arabamızdı. Yaklaşık olarak 52 kilometre yürüyecektik. İlk olarak Verçenik Yaylası’na indik. Burada kuvvetli bir öğle yemeği yedik. Verçenik Yaylası’ndan sonra Orta Yayla’ya indik ve burada bıraktığımız hedikleri de alarak Çat köyüne doğru yola koyulduk. Akşam saat 19.00 gibi Çat köyüne varabildik. Faaliyet boyunca ekip olarak çok uyumluyduk. Buradan Fatih Yılmaz ve Mustafa Kemal Karabulut arkadaşlarıma tüm desteklerinden dolayı teşekkürlerimi iletiyorum. Umarım Verçenik kış tırmanışı notlarım size ilham verir ve tırmanış yapan dağcı sayısı artar.
