Eskikaraağaç’ta beş yıldan beridir başarıyla uygulanan “doğal ıslah projesi” altı yıl sonra Bursa İl Tarım Müdürlüğü’ne şikâyet edilince, “proje bitti, alanı terk edin yazısı” gönderilmişti. Köyün ünlenmesine büyük katkı sağlayan yaban hayatı fotoğrafçısı Alper Tüydeş, bu kararı sosyal medya hesaplarından “Yaren ve diğer leylekler için kötü günler kapıda. Eskikaraağaç’ta göçmen kuşlar için oluşturulan önemli bir beslenme alanı bugün itibariyle risk altında!” başlığıyla duyurmuştu.

Bugün (23 Aralık) Alper Tüydeş, Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zooteknik Bölüm Başkanı Prof. Dr. İbrahim Ak ile birlikte projenin detaylarını Bursa İl Tarım Müdürü İbrahim Acar’ı ziyaret anlattı, iptal kararının ardındaki yanlış anlaşılma düzeltildi ve projenin geliştirilerek devamına karar verildi.

Eskikaraağaç Nasıl Leylek Köyü Oldu?

Bursa’nın Karacabey ilçesindeki Eskikaraağaç köyünde 2010 yılından beri köye her gelişinde, Uluabat Gölü'nde balıkçılık yapan Adem Yılmaz'ın kayığına konan ve onunla birlikte balığa çıkan Yaren adı verilen leyleği Alper Tüydeş 2016 yılından itibaren fotoğraflamaya başladı. Tüydeş’in fotoğraflarıyla ünlenen köy, sayısız habere ve belgesele konu olunca ünü tüm Türkiye’ye hatta dünyaya yayıldı. Köy ziyaretçi akınına uğradı, ekoturizmin en başarılı örneklerinden bir oldu ve Avrupa Leylek Köyü (European Stork Village Network) birliğine kabul edildi. Enerji nakil hatlarında iyileştirmeler yapılarak kuşların elektrik akımına kapılma risklerini ortadan kaldıran önlemler alındı.


Mera Doğal Islah Projesi Nedir?

Ancak Eskikaraağaç’ta yıllar içinde hayvancılığın bitmesi, tarım arazilerinin meyve bahçelerine hızlı dönüşümü, göl kıyısındaki sığlıkların saz ve çalılılarla kapanması gibi nedenlerden dolayı köydeki 12 aktif leylek yuva sayısı dörde düştü. Bu azalmanın farkına ilk farkına varan köyün leylek dostu köyler ağına katılmasında büyük emeği geçen Ziraat Mühendisi Franziska Arıcı ve eşi Prof. Dr. İsmail Arıcı oldu. Arıcı çifti, göl kıyısında kullanılmayan 700 dönümlük saz ve dikenlerle kaplı köyün merasının 100 dönümü üzerine yurtdışından sağlanan fonla “doğal ıslah projesini” beş yıl önce hayata geçirdi. Projeyle sahadaki sazlar bir kereye mahsus biçildi ve 20 tane Anadolu’ya has inek cinslerinden olan “Boz ırk” büyükbaş buraya salındı ve İl Tarım Müdürlüğü’nün onayıyla hayvanlar için kapalı bir sığınak yapıldı. İnekler burada otladıkça mera sürekli taze ve gezilebilir kısa bitki örtüsü ile kaplandı. Ekosistemin restorasyonu sayesinde bu küçücük alan bahar döneminde on binlerce göçmen kuşu ağırlamaya başladı, atıl durumdaki bu alanın doğal yollarla bir kuş cennetine dönüşümü sağlandı. Hayvancılık faaliyeti ile çayır kendini kullanılabilir bir şekilde diri tutuyor ve tüm doğanın kendisinden faydalanmasını sağlıyordu.